Aksi Gibi

Öykülerinden birinin kahramanı gibi sanki Pınar Öğünç'ün de bir gözü yerinden çıkmış, sokaklarda tek başına geziniyor. Gerçeğin içindeki gerçeküstünü, sıradan birinin saran politik yapısı, zamanın akışı açık olan anları birikiyor. Yalın ve sürükleyici, hem sakin hem öfkeli, bazen de muzip bir dille sıradan görünenin derinlerine çağırıyor. Aksi Gibi, edebiyatla zenginleştirdiği gazeteciliğinden tanıdığımız Öğünç'ün öyküsü okuruyla tanışmış, devamı yıllar içinde gelecek buluşmaların ilki. "Kibrinizi tanıyorum. Kendinizi mühim, ince ve derin göstermek için gücünüzü, dışı cilalanmış rekabetin kanınıza nasıl zehir gibi karıştığını, üst kat gömme dolaplarında gizlediklerinizi biliyorum. Biliyorum ama çağırdığınız apartman toplantılarında bunu hissettiremezsiniz. Aksi gibi bu görünmezlik, bu öfkeden kurtulca da kurtuluyorsunuz. Temeline en yakın olan benim, bu şeyin ancak dinamitle çözülebileceğini biliyorum. Sayın D1 Blok sakinleri, şu anda kapılarınızın altında bu metni atıyor, sizi uyarıyorum.” Tanıtım Metni