Alın Yazım

Gözlerimi kapatıyorum ve annemin özgürlüğünün kâbuslarının harcamalarını silen ellerinin alnımda. Parmakları hermda hareket ediyor, hiçbir zaman anlamadığım, anlaşılamayan duanın harflerini ve kelimelerini yazıyor, insanların neredeyse hiç ses çıkarmadan bu kelimelere ayrılıyor. Şimdi neredeyse rutin hale gelmiş bu kâbustan ter içinde, zorluklarla nefes alıyor ve ardından gelecek uykusuzluğu kabullenmiş olarak uyanırken onun davranış dokunuşu değişiklikleri ve o hayattayken hiç hissetmediğim bir rahatsızlıkta minnet duygusu. Tanıtım Metni