Altı Harfli Bir Tatlı

"Ben istiyorum ki zamanım olsun. Elimde bir işim olsun. Bekleyecek bir şeylerim olsun bekleyeyim... Telefonun başında çocukların aramasınıyeyim, pencerenin kenarındaki çocuklar, torunların bana uğramasını bekleyeyim, ağaç yapraklansın diye bekleyeyim, salatalıklar çiçek açsın diye bekleyeyim, domates kızarsın diye bekleyeyim. Öyle şeyler... Zaman kolay geçsin istiyorum ben. Başka derdim yok. Ölüm kapımı çalana kadar bir şeyler oyalasın
İşte beni.”

Selime Teyze'nin hikayesi, dünyanın dünyasında yer bulamayan ve onların önünde yok gibi var olmayı reddeden bir annenin hikayesi.

Selime, bir gün hiç beklenmedik bir anda değişiyor. Gönülsüz ama planlı bir kaçıştır bu. Bütünleştiği hayatı geride bırakan bir köyün sessizliğine sığınır. Kimseye haber kaybı, ardında iz bırakmadan. Bulunmayı bekleriz.
Ama hayat, beklenmedik bir misafirle –Meltem'le– onu karşılaştırır.
Biri annesinin büyümesinin, kardeşi olmayan yaşlanmanın derdini anlatır.

İki hayat, iki kaybolmuş, iki yara aynı evde buluşur.

Bu roman, yaşlıların yok sayıldığı, insanın yalnız kaldığı, herkesin ancak kendine yetebildiği, en yakınlarına bile derman olamadığı bir çağın hikayesi.