Altın Gözlü Kız (Onüçlerin Romanı 3)

Onüçlerin Romanı üçlemesinin son halkası. Balzac, bir “zevkusefa atölyesi” diye nitelendirdiği Paris'e süt, adıyla özdeş müstesna bir edebiyat türü haline getirilmiş o désillusion'lar, sönmüş hayaller tufanına yaraşır, baş döndürmeci bir tasvirler furyasıyla romanlasını. Birkâr ayrıntıların titizliğiyle dili, eseri adadığı ressam Delacroix' tablolarını andıran koygun bir renk ve kontrast zenginliği içerir.Balzac, 1834'te, görecece, toklar kaleme alınan bir çevreyede yazılan Altın Gözlü Kız'da, arşınlanmadık, karışmadık toprak bırakmayan bitimsizin açıklamalarından elde edilenler; sezginin ağır bastığı rasgele seçimler, esprisiz ve “beyinsiz” tutkular üzerinden dünyanın gizemli, mistik yanını yoklarken, aynı zamanda topyekûn bir şehrin, “çehre değil maske” özellikleri o oyunbozan güneşin tülünü araıyor. kimlikler, cinayet ve gizli açık topluluk örülü bir duygu sarmalı yaratıyor. Tanıtım Metni