Altındağ (Hüzün Çoşkusu)

Altındağ'ı işlemek, bir coşku, bir ürkü, bir korku, bir heyecan, bir devinim ki!.. Arsız bir sevda oldu. İşledikçe nakışın zorluğunu kavrıyorum. Sordukça, araştırma yaptıkça öğrenme susuzluğum kaleme, kâğıda, bakışa, yürüyüşe, düşüncelere yansıyor. Bu yorgunluğun, bu devinimin dinginliğini, yine bu ürünün güzelliğinde, deyiminde, türküsünde, yıkanıp asıldığı renk renk çamaşırlarının seyrinde buluyorum.Altındağ için, “Altı dağ, üstü gök” diyor bir küçük kentsoylu aydın. Altındağ'ın bazılarına da “gecekonduyu ve lümpenliği” çağrıştırıyor.Ben de yeni insan tipiyle gecekonduların bir araya getirilmesini sağlıyor. Sevdaya uzaktan bakan kadınları, yanlışları bol kabadayılara öykünen ürünleri, şişeye teslim olan kumarcıları, gençleri, küçük saksılarda bahçe özlemini gideren, buna karşın bir-iki odalı evlerinde yaşam coşkularıyla çocuk parçalarına çocuk katan, sevdayla sevinci ve acıyı paylaşan insanları sunuyorum. Tanıtım Metni