Ama Fareler Geceleyin Uyurlar

İkinci Dünya Savaşı yıllarında Nazi Almanyası'nda askere gönderildiği Rus Cephesi'nde ağır yaralanıp ulusal sosyalizm nedeniyle tutuklanan, 1942 ve 1944'te iki kez cezalandırıldığı ağır hapis cezalarına yakalandığı ve yirmi altı yaşında hayatını kaybeden Wolfgang Borchert, Almanya'da İkinci Dünya Savaşı sonrasında ortaya çıkan Yıkıntı Edebiyatı'nın önde gelen isimlerindendir. Ölümünden önceki iki yıla sığdırdığı yapıtıyla dostunu, vatanını, yaşama amaçlarını yitirenlerin sesi olmuştur. Gerçekte düş gücü, insanın yıkıcı dünyasıyla edebiyatın yırtıcı karakterini birleştiren; Dinlemek bilmeyen coşkusu, ince mizahı ve canlılığıyla Borchert'in gayretli savaşında özgün bir bakış açısına sahip. Bugün, barışın ilk günlerine özgü tuhaf sessizlikte olduğu gibi, Borchert'in sesi hala gür ve sarih biçimde duyulurken, savaştan uzak feneri bütün keskinliğiyle koruyor. “Bütün bunlar olacak, yaşayacaksınız, belki daha bu gece, belki bu gece, eğer… eğer… HAYIR demezseniz siz.” Borchert'ın dünyası George Orwell'in 1984'ten pek uzak değil. Her ne kadar okur için bu dünyaya dışarıdan bakmak mümkünse, belki de sahip olduklarından çok daha fazla miktarda Borchert'in makinesi içindeyizdir. Stephen Harcayan Korku, ikiyüzlülük, ödleklik yabancıydı Borchert'e, bütün çabası doğruyu açıkça dile getirmek, yalanın maskesini düşürmeye yönelikti... Borchert'in çığlığıyla, yakılıp yıkılmış, sefaletin kol gezdiği Almanya'da binlerce insanın dillendirdiği. Bernhard Meyer-Marwitz Tanıtım Metni