Amber Gece

Aniden bastıran sağanağın kalbine, korunun derinliklerine doğru koşturan bir çocuk var orada. Serseri bir kurşun bu körpe teni delip geçiyor ve tiz bir çığlık yükseliyor gürgen ağaçlarının nemli dalları arasında yer alıyor. Avcıların avı, annesinin dermansız yarası, kardeşininse dinmek bilmez nefretine dönüşüyor kandan ve yağmurdan sırılsıklam olmuş çocuk bedeninde.Sylvie Germain Amber Gece'de, Gecelerin kitabının emaneti Péniel'in bildiği destansı, tılsımlı yazgısına taze bir soluk üflüyor; öfke ve kör nefretin yalanayak giriştiği amansız mücadele sızısı derin, anısı kutsal bir iz bırakıyor. Küllenmeye yüz tutmuş intikamın korunması harlanıyor; uyanmakta olan Paris sokaklarında kopan feryat ıssızrada yankılanıyor, cinayetten aşka uzanan taşmerç içinde boğuluyor.Bir katil lazım, bir de ölü... Peki ama büyü ve gerçekten çıkmazda, hırsla, kinle sonuçlanan nihayetsiz ıstıraba, kanı kurumamış yaraya birkaç tane kulak vermek mümkün mü?Márquez'in Yüzyıllık Yalnızlık'la parayla kazandığı ölene karşı bir büyübozumu... Tanıtım Metni