Anadolu Garajı

Fakir Baykurt, öykülerinde köyün şiddeti, yoksulluk, cahillik, taassup, batıl inanç, sömürü gibi sorunları ele alarak köylünün maddi ve manevi dünyasını toplumsalcı ve geçirgen bir görünümn, canlı tanıklıklardan yola çıkarak ortaya çıkan, yazar günlük konuşma dilini öyküye taşımaya çalışarak zaman zaman mizahi bir dil kullanarak; Bürokrasinin çarkları arasında sıkışan ama içinde de bir dost canlısı “sıradan insan”, yaşadığı yerin atmosferiyle birlikte bir biçimde betimliyor.İlk basımı 1970'de yapılan Anadolu Garajı'nı yeniden okurlarla buluşturuyoruz: “Ah; bana olanlar ölenn bulsun! Bana sebep olanlar kebap olsun! Çayır çayır yansınlar ateşlerde! Anam babası, kaynanam ısınam, kocam, yüzdelerini yüyücüler görsün! paklasın! Hepsinin sırtları tahtaya gelsin! Bana göz değdirenlerin, bana muska yazdıranların! Bu tüyü bozuk doktorun, bu şaşı hemşirenin! Elimi kolumu tutup bayıltanların, içimi boşaltanların! Tümünün yeri, yedi kat cehennem olsun! Şimdi yatıp kalkıp ileniyorum hepiciğine. Gökyüzüne bakarken ileniyorum. Yanıbaşımda yatan Ömercikli gelin çisini ederken ileniyorum. Bana nasılsın diye soran birisine iyiyim diye karşılık verirken ileniyorum. “Bunu sana koymam!” diyorum. "Ne yapar? Öcümü alırım! Tamamının devam ettiği köy, katılırın gerdeğe girdiği evi yakarım! Nasıl aldınız benim bebemi?" diyorum. Ah; ah kahbe dünya ah; ah çaresizlik!” (Dağlarda Doğuracağım) Tanıtım Metni