Anadolu Korku Öyküleri Cilt: 2

Çocukluğumuzdan anımsadığımız korku sahneleri vardır. Ya bir kitapta bozulma gözümüzde canlandırmış ya da bir filmi seyredip zihnimize kazımışızdır. Bizi etkilemiş; Karanlık korkumuzu, yalnızlık korkumuzu besleyip büyütmüştür. Yıllar sonra da hatırladık: Belki tek karelik patlayıp sönen bir ışık; belki keskin tiz bir parti olarak günlük yaşamımıza katılıyor. Dolunay geceleri, kurt adam dişleri, vampir gözleri malzemeleri kâbuslarımıza oluşturur. Yine de çok “tanıdık” bu “korku” değildir. Kurgusunda, tınısında, renginde, kokusunda, sesinde, nefesinde bir yabancılık, bir uzaklık vardır. Benliğimizi katlamayız, iliklerimize işlemez, küçümseyebiliriz onu; hatta dalga geçebiliriz bu korkuyla. Çünkü “bizden” değildir; yolumuza çıkmayacak, başımıza gelmeyecek… Büyük kent korkuları başka, gezici alan korkuları bambaşkadır. Kırsal alana özgü korku; doğasıyla, doğanın gücüyle, batıl inançlarla iç içedir ve hikayelerini da inandırıcılığını da evlat edinir. Ücra köylerin, geleneklere bürünmüş kasabaların, kuytu ormanların, bir görünen bir kaybolan mağaraların, dipsiz kuyuların gizleri ve bu gizlerin yaşattığı heyecanlar, korkular, kâbuslar Tanıtım Metni