Anılarda Yolculuk Şifa Olsun

Düşe durdukça cemreler, gönlüm ümitsiz bir düşe durur Kavuşmak mı hangi bahara? derde durur Sevmek, cemre düşerdir gönüllere bilirim Açıver gönül pencereni, düşüversin cemreler Düşüversin de düşlerime, baharım olsun Çok görme ne olur, düşsün de son baharım olsun. Bir denetim faaliyeti olarak, güzel bir şekilde geliştirilmesinin dört bir bucağında yoğun bir iş temposu içinde koşuştururken; Ülkenin güzel insanlarıyla sadece denetlenen ve denetlenen olarak değil, hayatın olağan akışındaki insani bölümlerinde bir “insan” olarak yaşadıklarını hiçbir zaman unutamadım. 'Denetlenmiş yaşamımızın' yalnızlık anlarında belirtilmemiş, o samimi anları ve o anlarda hissettiğim şeyleri birlikte paylaşmak istedim. İstediğim hatıralarına koşmak, hüzünlerinde mutluluk aramak, anıyı yaşayarak geleceğe umutla bakmak isteyen, güzel insanlarla hemhal olayım. Tüm zorlu koşularım arasında, çocukların bırakabileceğim en büyük verimlerin; iyi bir “ben” iyiydim mutlu olmaya çalıştım. En büyük sermaye talebim ise “Hesap Gününe” yalpalamadan yürümek ve Can YÜCEL'in dizelerinde anlam bulan en çok sevilen baba olmaktır. Rabbim yürüyüşümüzü kolay kılsın, akıbetimizi hayreylesin. Tanıtım Metni