Anımsama ve Bağlantılı Anımsama Üzerine

Aristoteles'in bu metni iki temel kısma dağılırta ve bunların ilkinde, insan olamayacak olan bazı hayvanların da kendisinden ödeme aldığı bir olanak olan mneme'den (anımsama) söz edilmekte. Anımsamanın duyumsama (aisthesis) ve imgeleme (phantasia) ile sıkı bir bağlantısının olduğunu savlayan Aristoteles, bu bağlantıları açık sağlamak için her bir duyuma özgü olan duyumsamaların genel olarak nasıl yerleşiknun yeniden üzerinden geçişte ve bir pathos (bir iz/izlenim, bir etkilenim) olarak duyumsamayı bu şekilde sınıflandırıldığı olarak ele alır. Metnin ikinci temel kısmı ise anamnez (bağlantılı anımsama) üzerine. Burada Aristoteles'in bir taslağı (bağlantılı bir çıkarım) olduğunu söylediği anamnez serimleniyor. Aristoteles'in “bağlantılı anımsama”sı, süreklilik içeren” bir anımsamaya işaret etmektedir.