Arsene Lupin

Eylül güneşinin ışınları, Charmerace Dükleri'nin eski şatosunun büyük salonlarını dolduruyor, yumuşak parıltısıyla, tek değer ölçütü para olanların çoğu zaman başına bela olan iğrenç zevkle iç içe geçmiş, sayısız çağın ve ülkenin ganimetlerini aydınlatıyordu. Altın rengi ışık, panelli duvarları ve eski mobilyaları donuk bir parlaklığa kavuşturuyor, Birinci İmparatorluk dönemine ait koltuk ve kanepelerin solmakta olan yaldızına eski parlaklığından bir parça geri veriyordu. Duvarlardaki uzun resim sırasını, ölmüş ve gitmiş Charmerace'lerin resimlerini, erkeklerin, askerlerin, devlet adamlarının, züppelerin sert veya zarif yüzlerini, güzel kadınların nazik veya buyurgan yüzlerini aydınlatıyordu. Parlak bir şekilde cilalanmış çelik zırhlardan geri yansıyor ve bronz zırhlardan donuk parıltılar topluyordu. Nadir porselenlerin tonları, Doğu veya Rönesans dolaplarının zengin kakmalarının tonları, cilalı zemindeki resimlerin, goblenlerin ve İran halılarının tonlarıyla karışarak salonu zengin bir renk parıltısıyla dolduruyordu.