Bir Adamın Düşündüğü Gibi

İnsan, yapay bir yaratım değil, yasayla gelişen bir varlıktır ve sebep-sonuç ilişkisi, düşüncenin gizli aleminde, gözle görülür ve maddi şeyler dünyasında olduğu kadar mutlak ve değişmezdir. Asil ve Tanrısal bir karakter, bir lütuf veya şans eseri değil, doğru düşünmede sürekli çaba göstermenin doğal bir sonucudur; Tanrısal düşüncelerle uzun süredir beslenen ilişkinin sonucudur. Aşağılık ve hayvani bir karakter ise, aynı süreçle, sürekli olarak aşağılık düşünceler beslemenin sonucudur. İnsan kendi kendini yaratır veya yok eder; düşünce cephaneliğinde kendini yok ettiği silahları üretir; ayrıca kendisi için cennet gibi neşe, güç ve huzur konakları inşa ettiği araçları da şekillendirir. Düşüncenin doğru seçimi ve doğru uygulanmasıyla insan, İlahi Mükemmelliğe yükselir; düşüncenin kötüye kullanılması ve yanlış uygulanmasıyla ise hayvan seviyesinin altına iner. Bu iki uç nokta arasında karakterin tüm dereceleri vardır ve insan onların yaratıcısı ve efendisidir.