Ashab-ı Kehfimiz

Prof. Dr. Nâzım Hikmet Polat tarafından sağlanan Ötüken'in Ömer Seyfettin Külliyatı; Yazarın sağlığında yayımladığı kitaplar esasen aynı çerçevedeki diğer metinlerin ilgili yapılarının birleştirilmesiyle oluşur. Sözlük anlamı “mağara mensupları” olan “Ashab-ı Kehf”, Türkçede “Yedi Uyurlar” diye anılır ve insanlardan yüz çevirip mesafelerarak bir mağarada asırlarca uyuyan yedi insan ve bir köpeği ifade eder. "Ashab-ı Kehf", Hıristiyanlık ve İslamiyet'te, kutsallık atfedilen bir kavram olarak kullanılmışsa da, yine de toplumundan, dünya meselelerinden, güncelden uzaklaşıp âdeta rüya âleminde yaşamanın remzidir. Ömer Seyfettin'in romanında (uzun hikâyesinde), işte bu anlamda yani yabancılaşmayı temsil edecek biçimde kullanıldı. Külliyatın Ashab-ı Kehfimiz başlıklı bu dördüncü çılgınlık, aynı zamanda baştan sona bir aydın eleştirisidir. Bu parçalardaki diğer hikâyelerde de küçük farklarla yine aydın yabancılaşması veya yozlaşması izleği vardır. Aydınlar “Şark'ta henüz her şey hükûmettedir.” kanaatiyle bürokrasi gücünü artırarak boş ve zararlı hayallerini tam bir tepeden inmecilikle toplum dayatmaktadırlar. Birleştirme arzularını dile getirirken bile parçalamalarının bozulması var olamayacak kadar derin bir uykudadırlar. Uyandıklarında ise geçer akçelerinin artık geçmez olduğu sürdürülebilmektedirta dahi sıkıntı çekilmelerdir. Tanıtım Metni