Aşık Dante

İnsanoğlu... Görünen dünyanın hükümdarı! Şimdi kendini gösteren havadan, görünürden, son derece küçük olandan, hiçbir şeyin yapamayacağı tehlikelerden korunmak zorundaydı. İçeriye kapanabilir kendini, bunun gibi saklanabilir. Ve en nihayetinde hayaletimsi, sönük bir ışık yayan, boyut olarak birbirinden farklı, çok sayıda ekrandan oluşan bir labirentte yaşarken benden çok daha “hayalet” olabilir. Zira ekranların kendilerini saklamasından biri artık güneşi ve rüzgârı, dalgaları ve yıldızları bilmez. Hakikatsiz, özsüz görüntüler arasında yaşar. Ona sahip olduğunu düşünmesine, ona iyi bakmasına ve onu elinden geldiğince giydirmesine rağmen artık bir bedene sahip değildir. Kafatası beyanı seçilse de artık kendisine ait bir beyni yoktur; dönemleri ve anıları da. Oysa ben bütün bunlara sahibim, bir gölge olsam bile. 14 Eylül 1321 tarihinde, yüreğinde kavuşamayan aşkın ıstırabıyla bu dünyadan göçen Dante'nin hâli Kutsal Efendi'yi bile incitir. Cennetin kapılarına dayandığında kendisine bir teklif sunulur: Bundan sonra her ölümünde bir gölge hâlinde de olsa, günün batımından şafağa dek yere gönderilir. Fanilerin et, kan ve kemikten büyüyemeyen bulamadığı aşkla karşılaşmayı başarır, onu duymasa da makûs talihini bir şekilde alt edebilirse, şansı yeni bir mümkün olacaktır. Dante, tam altı yüz doksan dokuz gece, aynı anda, Floransa'da o çok sevilen katedralin önünde kendini bulur ve çevresini saran kalabalıkta aşkın emintini seçmeye çalışır. Ne yazık ki günün ilk ışıklarının hayaliyle birlikte söker ufuktan ve öteye geçme, bir geri dönüş başlar. Ta ki yedi yüzüncü geceye kadar... İtalya'nın yaşayan en önemli şairlerinden biri olan Giuseppe Conte, Dante'nin 700. ölüm yıldönümü onun yerine düşünülüp konuşulanbu muhteşem hayalet hikâyesiyle anılıyor. Romanın sonuna gelindiğinde yeni bir bölüm değişebilir Dante ve “kutsal şiiri”ne günlüklerini paylaşmatan da geri durmuyor.Tanıtım Metni