Aşırılığın Peygamberleri

Batıda birkaç kez aşkın ve zorlayıcı kültürel vizyonların ortaya çıkması. Bu vizyonlar önceki düşüncelerden kopmaları açısından aşkın, kendilerinden sonra gelenleri düşünürleri onları büyük bir ciddiyetle ele almaya itmeleri açısından zorlayıcıdırlar. Bu tür vizyonları dile getirenlere yerinde bir nitelemeyle gündem parçaları adı verilir: Onlar kendilerini takip edenler için düşünsel parlaklıkların sırasını belirler. Yeni bir şey keşfetme dostuyla sınırda yaşarlar. Nietzsche'den Heidegger'e, Foucault ve Derrida'ya uzanan çizgi, bence kendine özgü bir bütünlüğe sahiptir; Batı'nın yakın dönemdeki düşüncelerin oluşturduğu önemli bir kısmını anlamamıza yardımcı olan bir bütünlüktür. Nietzsche'yle birlikte bir şey ısırır ve yeni bir şey başlar; Derrida'yla birlikteyse bu yeni başlangıç ​​sona eriyormuş gibi görülüyor. Üstelik bu çizgi ile düşünce tarihimizdeki giderek daha fazla kabul gören diğer gerçeklikler arasında bir dizi ilginç bağlantı vardır. Geçmişe bakıldığında, bu çizgi Aydınlanma'nın “başarısızlığı” diye adlandırılagelen şeyle bağlantılıdır.Bugüne baktığımızda ise bu çizgi 20. yüzyıl boyunca yaşayan birçok sanatçı ve zekanın şu anda benimsediği birçok şeyle bağlantılıdır. Modernizmin ve postmodernizmin gelecektekileri en güçlü ve düzenli biçimde burada ele alınanlar tarafından dile getirilir. Bunlarda dile getirildikleri biçimlerle bu kısımların anlaşılması, mevcut olanların değerlendirilmesi anlamına gelir. Bu düşünürleri eleştirirken, dolaylı olarak kendimizi eleştiriyoruz.-Allan MegillTanıtım Metni