Aşk ve Arayış

"İnsan uyanmaz, nefis sarsıntıma kadar Nihavent makamından çığlıkma kadar Sanat ne işe yarar halka dokunmadıkça Adsız kahramanlar fark edilmedikçe Narın kabuk soyulmaz saçılmaz yere Uyandık da ne oldu geldik bir mahpusa Yaslandığımız başımızı yuvasına Asildi kanımız savaşırdık da Nasihat neye yarar nefis sarsıntıma kadar..." "Kış geliyor sevgilim. İşte böyleydim satırlara. İnsanın aşk sancısıyla kahroluşlarını yazmak isterken aştan da öte bir şey kendinden ayrılmaya başladı. Bu, saf yüce ruh idi ve susturdu ilkel beynimin seslerini. Aşk ile başlayan kendini arayışlarla devam eden bir tanesi ortaya çıkarıldı beni. Çünkü aşkın yarattığı yoksunluk sarsılmıştı nefsim. Sonunda kırılıncaya kadar kendine geliyor insan. Acıyla yıkandıkça uyanıyor. Ve o zaman fark ediyor kendinde başlayan ve kendinde son bulan bir yolculukmuş hayat. Tanıtım Metni