Aşkın Sonu

Aşkın Sonu yayımlandığı 1951 yılından bu yana farklı kuşaklardan okurların hayranlığını kazanmıştır. O dönemde Graham Greene'in II. Dünya Savaşı hatıraları hayatta kalabilir. Savaş zamanı Londra'nın atmosferine yerleştirdiği bu tutkulu yasak aşk hikâyesinde, sevgi, nefret, sadakat ve insanın “kutsallığın” yeri gibi temaların peşinde düşer. Roman, Greene'in genç yaşta kendi haklarıyla kimliklerinin içinde barındırdığı kayıtların sancılı ve sarsıcı bir sorgulamasını da içerir. Yaratıcı gibi romantik olan Maurice Bendrix ile evli sevgilisi Sarah Miles arasındaki ilişki, 1944 yılında bir hava saldırısının ardından, Sarah'nın ani bir kararmasıyla sona erdi. Bendrix iki yıl sonra beklenen bir karşılaşmayla aşkının yeniden alevlenmesiyle, Sarah'yı takip edecek şekilde bir kapsamlı tutar. Greene, “başı ya da sonu olmayan bu hikayede” kültür analizleri ve geleneksel anlatım tekniklerini sık sık geriye dönüşlerle harmanlayarak adeta başımızı döndürür. Roman, Greene'in gerçek ilişkilerini yaşadığı Catherine Walston'a adanmıştır. İki kez beyazperdeye uyarlanan Aşkın Sonu'nun 1999'da İrlandalı yönetmeni Neil Jordan tarafından ikinci kez değiştirilen büyüleyici filmler arasında yer aldı. Tanıtım Metni