Aslında Cennet de Yok

Düşünmek çıkışlarını çalıştırıyor. Düşünmek acı veriyor. Düşünmek şakalarımı zonklatıyor. İlaç almam gerekiyor sana. Yoksa uyuyamıyorum. Bir insanın bir başkasına verebileceği en büyük iyilik ondan uzak durmaktır, kendi kendine diyorum. Hoşuma gidiyor. Gülümsüyorum. Kerem Işık ilk kitabı Aslında Cennet de Yok'ta, odaklandığı konuyu ve meselesini, kimi zaman çokkimlikli bir parçalılıkla, kimi zaman sıradan insana yönelen bir sesin dikkatiyle ve en sade sürede ele alırken, abartılı söz oyunlarına başvurmadan, delidolu sevgisini içten içe alan, duygulu, düşünceli karakteriin naif ses perdesinde kalarak, duru bir Türkçeyle kuruyor öykülerini: Naif bakış açısı insanın varlığınışını bir dünya görüşüyle ​​bütünleştirmiş oluyor. Tanıtım Metni