Aslında O Ölmedi

Gündelik hayatın neredeyse bütün konularını ortak paydada bütünleyebildiğimiz başlık: hayat-memat dengesi. Hayat kısmı her gün dilimizde. Mutluluk endeksleri, yaşamın nasıl programlanıp yönetileceğini anlatan kişisel gelişim kitapları... Ölüm şuurunun dengelenmesini sağlayan, hayatın içindeki yer ve giderek giderek artan bir şekilde erişilebilen. Ekranlarda her gün onlarca kişinin ölüm haberine tanık olduğumuz halde “ölüm şuuru”na sahip olmak yüz yıldan öncesine göre daha zor. Tıp teknolojisi bir yandan insanları ölüme ikna ediyor ve “onurlu yaşam” üzerinden “ısmarlama ölüm” hizmeti sunuyor; Diğer tarafta ise transhümanizme ivme kazandırılarak “ölümsüzlük yöntemleri” ile oyalanıyor. Oyalıyor, çünkü onun ikisinde de kişinin “ölümlülükle yüzleşme” imkanı ve fırsatı sunmuyor. Hayat-memat devamlılığının tedavisini destekleyerek bir an önce ölmek isteyenler ile son bulan kadar yaşamak isteyenler arasında nasıl bir gidişim göstereceğini, sonraki yıllarda hastalığın en önemli işlerinin biri olmaya devam edecek gibi görünüyor. Hayat ve ölüm tedavi edilirken, artık “burada” olmayanın gidişi magazinleştiriliyor. Bu kitaptaki metinler, doğum ölümlerinden ölmeyi öğrenme atölyelerine, gündelik hayatta, ölümün ebedî âlemi unutturan bir dil ile “sahnelendiği” zamanların kısa bir kaydı...Tanıtım Metni