Modern Operanın Yönleri

Richard Wagner'in dünya hayatında dinamik bir figür olmaktan çıktığı çeyrek asırdan beri, opera sanatının tarihi, birkaç göze çarpan istisna dışında, verimsiz ve verimsiz bir sayfa olmuştur; ve bu, büyük ölçüde onun yüzündendir. Bay William F. Apthorp, bitmek bilmeyen bir coşku ve canlılıkla yazılmış, hayranlık uyandıran opera tarihinde, Wagner'in üslubunun ölümünden bu yana pek taklit edilmediğini belirttiğinde, şaşırtıcı bir iddiada bulunmuştur. "Wagner'in etkisinden kastedilen," diye devam etmiştir, "eğer onun bireyselliğinin etkisiyse, bunun boş olduğu söylenebilir. Bu bakımdan Wagner'in Mozart veya Beethoven'dan daha fazla takipçisi olmamıştır; hiçbir okul kurmamıştır." Tekrar haykırmak gerekir: Şaşırtıcı bir iddia! ve bu ne ilk kez yapıldı, ne de son kez. Yine de, nasıl olup da söylenmesi makul bir şey gibi görünebildiği, çözümsüz gizemlerden biri. Wagner'in etkisi –hem bireyselliğinin hem de ilkelerinin etkisi– son yirmi beş yılın müzik sanatı üzerindeki ölçülemez bir boyuttaydı. Operadan sonata ve yaylı çalgılar dörtlüsüne kadar yaratıcı müziğin her aşamasını ve biçimini, boyamadığı ve doyurmadığı zamanlarda bile renklendirdi. Tanım Metni