Atatürk Dönemi Türk Şiirinde Gurbet (1923-1938)

Maddi anlamda insanın bir yerden başka bir yere gidişi; memleketini, memleketini, sevdiklerini, kendine ait her şeyi geride bırakışı, ayrılışıdır gurbet. Ancak gurbetin bir de manevi yönleri bulunur ki bu sürecin insanın varoluşuna denk düşer. İnsanoğlu tarih boyunca gurbetlere sebep olmuş, gurbet çekmiştir. Hayatın dinamikleri içinde irili ufaklı pek çok olayla gurbete ortaya çıkan insanın gurbeti mısralara dökümsi de yine hayatın olağan taramasında yer alır.Öte yandan gurbet ve gurbetin yarattığı duygular, bazı dönemlerdeki devrim koşullarının da eriyen edebi eserlere daha çok yansır. 1923-1938 yıllarının Atatürk Dönemi olarak adlandırıldığı bu devirde gurbet” Türk şiirinde öne çıkanlardan biri olmuştur.