Atlıkarıncaları Afediyorum

İnsani kayıplar değil, zannedişlerdir. Doğduğunda zihninde tek bir oda vardı; yalnızlığının odasında, seninkilerin gibi. Zamanında annesine, babasına, sevdiklerine, hatta sevmediklerine; gürültüsü duyuyor, onu görüyor, tıslayan herkese ayrı ayrı odalar inşa ediyordu… senin gibi. Her şeyin içine anılarını sığdırdı; eşyalar, gündelikler, sevinçleri, hüzünleri, ilkleri, sonları… Aynı senin gibi. İnsanlar kayboldukça odalara girmekten çekindi, gerçeklerle yüzleşmekten kaçındı, dehlizlerini kilitledi, yalnızlığının uzaklaşarak unutmaya çabaladı ve belki de alıştı… Yine senin gibi. Mevsimler... Mevsimler geçti... Gün geldi, odaların kapılarında kendi iradeleri dışında ansızın açıldı ve unuttuğunu sandığı geçmişin içinde, anıları yığınlarında, herkesin karşısındaydı... Senin, benim, onun... herkesin elbet bir günü devam ediyor o bir gibi. Bu kitap işte o anımızın hikayesidir. İnsanın yolu, cesareti kadardır. Gülnihal Hanım'ın Ezrak, Ferhunde, Dildade ve diğer karakterler üzerinden oluşturulmuş mistik yolculuğu boyunca hiç anlatılmamış olanın gözlerine seren eseri, hayatın yanılgılardan ibaret olduğunu anlayan herkese tatlı ama bir o kadar hüzünlü bir cesaret veriyor. Kafamdaki Fillerin Hepsi Mavi isimli eseriyle kayıtlı Murat Gülen, Atlıkarıncaları Affediyorum romanıyla bir kez daha okurların zihnine konuk oluyor. Tanıtım Metni