Avangard Sanat Teorisi

Poggioli'nin 1940'ların sonunda Inventario dergisinde dört bölüm halinde tefrika edilen ve 1962'de kitap olarak yayınlanan Avangard Sanat Teorisi adlı çalışması, Batı sanatı ve edebiyatında avangardık bir yöntem olarak incelenen ilk kapsamlı çalışmadır. Poggioli, “avangard” veya “öncü” sıfatının belirli yönelimleri ve hareketleri nitelemek üzere kalıcı olarak başladığı 1800'lerin sonundan 20. yüzyıldan ortalarına kadar, sanat ve edebiyat alanında geleneğe ve klasizme karşı bayrak açan, estetik (ve yer yer değiştirme) normlardan sapmaları başlı başına norm haline getirme hareketlerin ortak paydalarını dönüştürür. Manifesto ve raporlardan yola çıkabilir, bu hareketler “avangard” sıfatıyla nitelemeye imkan veren tutumları ve eğilimleri çevrelica inceler. Genel olarak toplumun, özel olarak sanat kamusunun ve eleştirmenlerin bu hareketlere ve sanatçılara yönelik “hasmane” tepkilerini değerlendirerek, avangart damgasını vuran yabancılaşmaya izini sürüyor. Sanatın ve edebiyatın öncüleri ile siyasetin güçlerinin arasındaki yakınlaşmaları ve kopuşları ortaya koyuyor; Devrimci devrimcileri ile siyasetin devrimcilerini karşılaştırır. Modernliğin bir ürünü olarak avangardın “modernperestlik”le ilişkisini sorunsallaştırır. Nihayet, daha o zamandaki çevrelerce “bittiği” ilan edilen avangardın “çağdaş ve modern sanat için bir doğa kanunu varlığı” öne çıkıyor. Avangard Sanat Teorisi, sanat tarihindeki ve çağdaş sanattaki avangard terapi ve olgusunu değerlendirmeleri için çevreli bir yol haritası oluşturulur.Tanıtım Metni