Ay Hanım

Misli Baydoğan'ın yazdığı ve altı hikâyenin yer aldığı Ay Han'ım kitabı, kimi yakın kimi daha uzak anda yaşanmış çeşitli Türklük hallerine ışık tutmayı vaat ediyor. Yoğun bir iç gözlem süreci söze dökülüşü olarak oluşan bu hikâyelerde, bütün zamanlar aynı kalan insanlık hallerini, hatta âdeta okuyoruz. Kimi gerçek kimi kurgu karakterlerinin nefes alışverişlerini duyacak kadar yanlarına sokulup, ilerleyerek birlikte kendi dağarcığımızdaki kökü en derinlerdeki duygularımızla yüz yüze geliyoruz. Karanlığın ardından gelecek ışın, kötülüğün içindeki iyiliği, insanın var oldukça yerin onu zerresinde saklı kalacağını umut ederek hakikate bir de edebiyat aynasından bakıyoruz. Harfleri giyinmeyi denedim; Sözleri, notaları ve ağaç kovuklarını da… Sığamadım. Âdem'in eminini taşıyamadım. Ateşin külünü sevmedim, suyun girdabını... Yel olup essem toz dumandan seçemedim, kaya olup ufalsam kökte hapsolan özünden ayrılamadım... Dünya bir zahirse, bir batındır. Dünyanın dönüşüne uyamadım. Zahirde aynasız, batında soluksuz kaldım.”Tanıtım Metni