Ayçiçekleri Her Gece Bir Yalnızlığa Bakar

“Huzur… Bu hikayedeki kaç kişinin dileğiydi bu?” Kaderlerinin dümen suyunda, birbirinden habersiz yaşayıp giden bir avukat ve kariyerinin doruğundaki bir psikiyatr... Yıldız ve Engin... Kurgunun olduğu, gerçekte kurguya evrildiği bir evrende, zamanda yerin eğilip büküldüğü sıra dışı bir karşılaşma... Edebiyatımızın usta kalemi Mario Levi, "Teğet Geçen Hayatlar" adını üçlemenin ilk olan Ayçiçekleri Her Gece Bir Yalnızlığa Bakar'da, aşk, yardım yet, aile gibi temel yok ederek yeni çağın ve kentin çıkmazlarına odaklanıyor: Hiçbir romancının sahip olmadığı gizemli bir yetiyle ödüllendirildiğini fark eden ünlü bir köşe yazarı, sürekli yol arkadaşlarına dönüşen kahramanları sayesinde, ilmek ilmek ördüğü hikâyenin kendi ruhuna da ışık kazanıyor. Ona dokunmak istemiyorum. Saçlarını okşamak... Sevgimi verebilmek... En çok buna ihtiyaç duyduğuna nasıl da emindim. Beni tıslayamadığını için irademi hayata geçirmek için hiç sorgulamadım. Bunu sadece kendim için yapıyordum, biliyordum. Kendimi duyurmak, hissettirmek ne kadar acıydı. Bir daha, ne kadar... Elimi hissetmesini nasıl da yaşadığım deneyimim. Tanıtım Metni