Azazil'in Kapısında

Okurların yıllar önce Mavera'dan kullandığı Recep Seyhan, üçüncü kitabıyla orijinal olanla kurmaca olanın; var olanla hep bir çözüm giden arasında elle tutulamayan paradoksal katkılare imgesel, felsefî, ironik bir dille; anlatıcı merkezli, akışkan anlatımıyla dikkatimizi çekiyor. Modern öykü ile postmodern çizgi arasında kendisine ait bir yerde duran yazar; insanın ezeli arayışını, kendisiyle savaşını, çıkmazlarını, çatışmalarını, katılmalarını, eşya ile olanların; yaşadığı kentle ve çevreyle uyum sağlayamayan kişiler orada kendileri bir alan açma çabalarını ele alıyor. Uzun cümleleri yedi yazar, metinleri ritmik ve kıvrak bir dil işçiliğiyle dokuyarak okuyucuya bir dil şöleni yaşatıyor. Seyhan, ikinci ölen ilgi gören Kadınge öyküsüyle -Türk hikâyeciliğinde bir ilk olan- 'belgesel öykü'den yapılabilecek bir tarz denemişti. Seyhan, bu kitapta, kitaba adını veren öyküyle bu tarzı daha ileri bir ulaşım taşıyor. Tanıtım Metni