Azınlığın Zenginliği Hepimizin Çıkarına mı?

Bugün artık bütün dünyada ülkeyi kurmuş olan neoliberal kapitalizmin yandaşlarına göre, zayıfların içinde bulundukları sefaletten kurtulmak için zenginlerin daha zengin olması, daha az vergi vermesi gerekir, çünkü bu durum hepimizinadır. Ne var ki normalde görülen bu politik günlük deneyimlerimizle, bol miktardaki araştırma sonuçlarıyla ve aslında mantıksal olarak uyuşmuyor. Somut ile popüler inanışlar arasındaki bu tuhaf uyumsuzluk üzerine biraz durup düşünce akla şu soru geliyor: dolayısıyla onca kanıt ve olguya rağmen bu görüşler nasıl oluyor da bu kadar yaygın ve dirençli kalabiliyor? İşin daha tuhaf, belki de daha vahim yanı şudur: Tarihte daha önce eşine rastlamadığımız, kabul edilmeyen, ama yine de hızla büyüyen mevcut toplumsal eşitsizlikte rol oynamamış olsaydı, bu yöntemlerin bir gün dahi ayakta kalması mümkün değildi. Demek ki dünyanın içerdiği büyük bir veri verilerinin içindeyiz. Oysa liberal kapitalizmin en büyük düşünürü Adam Smith daha 18. yüzyılda şöyle diyordu: “Zengin ve güçlü olanlara hayranlık duyup onlara neredeyse taparken, fakir ve dayanıklı durumdakileri hor görmez veya en azından ihmal edilmeme kuralları anlayışı çökerten en büyük ve en yaygın nedendir.” Dünyanın önde gelen toplumsal düşünürlerinden Zygmunt Bauman'ın kaleme aldığı bu kısa kitap, işte bu insanlara eğiliyor. Bauman, söz konusu görüşmelerin dayandığı ve üzerinde uzun süre düşünülmemiş olanların ve inanışların listesini sıraladığını ve tek tek ele alarak onların nasıl da yanıltıcı ve aldatıcı olduğunu gösteriyor. Tanıtım Metni