Azrailin Gözyaşları

Bir süre sonra toz bulutu dağılmaya başladığında beton bloklar arasında annesinin elini gördü. Koştu annesinin elini tuttu. Cudi hala kucağındaydı. Annesine seslendi ama yanıt yoktu. Küçük bedenden çıkan çığlık koca şehrin onun yanında duyuluyordu. Gökyüzü karanlığa bürünmüştü. Afra'nın ellerindeki el, parçalardan ayrılmıştı. vücudunun diğer organları gibi… Kafası, kollarındaki paramparçalar betonların altında kalmıştı. "Anne, anne!" Ağlamaktan sesi kısıldı. Büyük bir çaresizliğin kucağına düşmüştü. Kardeşine öyle sıkı sarılmıştı ki, Cudi susmuş ne ağlıyor ne bağırıyordu. Afra, yıkılmış evin betonlarının arasında kalanların elin özellikleriyle, titreyen küçük dizlerinin üzerine yıkıldı. Sanki kendini Azrail'in kollarına bırakmıştı. Göz pınarları kurumuş olmasına rağmen Allah'a yalvarırcasına birkaç damla yaş düşmüş gözlerinden. Yorgun, uykusuz ve açık olarak daha fazla dayanamadı, yavaş yavaş gözler buğulandı, usulca kapandı. Tanıtım Metni