Babaannemin Usturası

"Kendine bir hayat sağlamak gerekiyordu. Edindin. Edindiğin hayata tahammül gösterebileceğini sanmıştın. Yanılmışsın." Yalnızlığını kabul etmiş ve var olanları arayan iki ayrı insan karşılaştığında birbirinin sığınacağı liman mı olur, yoksa alabora mı? Bu dünyada bir iz bırakmaya çalışmak, hayata karşı bir direniş mi yoksa yenilgiyi kabulleniş mi? İnsanın kendini yaralaması daha mı iyi başkasında yaralar açmaktan mı? Babaannemin Usturası tüm bu soruların cevabını arayan iki kişinin hikâyesini anlatıyor; Esra Pekin'in kendine has diliyle, sinema ve yoğrulmuşsı sürpriz müzikle okuru derinden farklı… “Tek bir işe yaradı bunca zaman, bunca merak; bir umutla parayı aldığının, bulunca anlayacağını sandığın, zamanını yollarına adadığın ne varsa, hepsini çöpe attın. Hep yanlış yayılmayı kavradın, hayatı vaadettikleriyle sürdürebilmeyi, kendince iyileşmeyi, fazlasını istemeden önce iki defa düşünmeyi erdem sayanlardan olabilir. Alışılmışın dışında olabilir. Kimisini tutabilir, nefesleri anlatabilir. Tanıtım Metni