Babadan İki Kelam

Bir ömür de olduğunda bir çift dudak, patlama uzun, heyecanlı ve muhteşem gelir ki, tarifi mümkünsüz o uçsuz bucaksız konak… Ebediyen teslim olup, tutunup gidesin gelir, sorgusuz sualsiz… Ne acıkacağın, ne susayacağın, ne üşüyeceğin, üzüleceğin, özleyeceğin, gözyaşları dökeceğin ne de, ne deler gelir. Dayamışındır sırtını bir kere… Her tökezlediğinde elinden tutacak, uzaktaki tümsekleri kaldıracak, her duraksadığında yanında, ufkunu yeniden devam edecek ve onun defasında bir ömre, bir ömür adayacak gizem. Ya bir sevdadır o, ya bir dost yüreğe girmiş ya da bir evlat, yani, öyle ya da böyle Yaradan'dan emanet… Aslına bakarsan emanetlerle dolu hayat. Bir kere bu can en büyük emanet iyi bakacaksın ona, hoş tutacaksın, boş bırakmayacaksın. İllaki içine bir yaren koyacaksın, baş tacı yapacaksın, gönlünün mertliğine yakışır şekilde koruyup kollayıp ömürlük sahip çıkacaksın. O seni anlatacak sen onu, konuşmadan, yazmadan, çizmeden… Bir ayna misali ona dahil edildiğinde, kendi kendine baktığında, kendisinde bulunmadığında onu. Bağlamanın adı olacak, şiirinin tadı... Mest edecek parçaların hep, duyulduğu hikayenin feryadı. Güzel anılar bırakacaksınız akıllarda, efsane dokunuşlar… Çünkü kiminin aklında bunlar hep kalır, kiminsenin kötü anıları. Kimi hatırladıkça gülümser mutlu olur için, kimi tekrar tekrar yıkılır, öfkelenir gereksizce onun defasında… İşte böyledir bu dünya. Kıymetini bilen yaşayan şiir tadında, bilmeyen heder olur gider, tirajı komik bu büyük oratoryo da… İster efsane yaşa, ister mazbut, sessiz veya hoyratça. Mutlaka herkesin sahnesinde acı, şeceresini bile tutamadığı onlarca hatıra vardır. İşte bu yüzden herkesin hayatında yazdığında roman olur. Şiir gibi yaşanmış bir hayat sahibi perdesinde ve kitap olur, hepsi anında sahneleri birleştirildiğinde. Onun şiiri bir kitap, onun kitabı bir hayatsa, Ve işte bu kitap, hediyem olsun çocuk sana… Tanıtım Metni