Babalar Dağlar

Yaşadıklarına dair tarihsel sona tanıklık edenlerin diliyle ortaya çıktığı lösemiden vefat eden bir gencin hayat hikayesi bu… Bu hikâyenin sonucu iyi bitiyor. elindeki başı ve devamı iyi olduğu gibi. Ama aslında gönlünün tarihi dünyası, imanın nuru gözlerine vurmuş bir gencin örnek/rol modeli, eskilerin deyimiyle numune-i imtisal hikayesi bu. Bütün hayatını göz önünde bulundurarak, onlara iyilikler yaparak, ölmeden önceki son şarkı sözü “Ben iyiyim” olmuş bir gencin iyiliklerinin puslu hatıralar arasında kaybolup gitmesine gönlü razı olmayan bir babasının içini döküyor bu... Bu hikayenin sonu dünya ölçümlerine göre iyi bitmiyor. Bu hikayede mutlu oğul yok. Evladı genç yaşta vefat etmiş bir babasının yarası var. Yavrusuna özlem duyduğu var. Hayatın ölümle sona ereceğine ve ölümün bir yok oluşuna inananlar için bu hikayede kötü bir oğul var. Ama hayatı, dünya-ahiret bütünlüğü içinde değerlendiren ve ölümü başka bir hayatın başlangıcı olarak görenler için bu hikaye mutlu bir sonsuzluk barındırıyor. Sonsuz mutluluğa açılan kapıya nasıl hazırlanmamızın anlatılması ve yaşanmış örnekleri var.Tanıtım Metni