Babam Çatlı

3 Kasım habercisi olan son telefon konuşmamız: "Kızım, sana bırakabileceğim en büyük şeyleri yaşadıklarımdır. Başını hiçbir zaman eğilmeyeceksin." Onun içinde mor dağlara türkü söylediği, uzaktan geçen turnalara el sallamak vardı. O, bir devre damgasını vurdu ama içindeki türküyü hiç duymadılar, dinlemediler… Yükselen canhıraş çığlıklarının ortasında bir “sebep” olarak görüldü, görüldü. Oysa bir insanın tek başına bu kadar “çok sebep” olması mümkün değildi. “Utanç Duvarları” gibi yükselen tek yanlı sese verilen bir strateji özleyenlere ve “Utanç Duvarları”nın acımasız mimarlarına sözümüz… Sadece ve sadece dile getirilmemiş gerçeklerin hikaye okuma hakkı, bu hakkı isteyen herkesindir… Gökçen ÇATLI Tanıtım Metni