Badem Dalına Asılı Bebekler

İçime bir eziklik kırılmış badem dallarına izliyoruz. Kasımın sonu. Yarın gökyüzü kararır, doğu yeli eser soğuk. Toprak donar. Eski kuyunun uçları sular kesilir. Sonra kar yağar yere lapa lapa. Karlara gömülür üzüm bağı ve yöresi. Biz, evlerimizde uyuruz. Ama evlerimiz tapınakları içerisinde. Bilmez. Yeşil üniformalılar tekme ve dipçikle kapılarımızı sağlarlar; gece demez, kış demez; bizi kamyonlara doldurup şehrin bir ucunda bekleyen, demirden sürgün trenlerine kalacaklar. Kalir badem ağaçlarımız karlar altında. Kasımlar geçer, yeni Hıdrellezler gelir. Bademler çiçek sağlar. Yeni filizler fışkırır gövdeden. Ama kimse bakmaz, kimse hatırlamaz badem ağaçlarını. Ben unutmayacağım ama sizi badem ağaçları! Ben usumda badem filizleriyle örülü bir çevre çizeceğim.Tanıtım Metni