Bakırköy Akıl Hastanesi'nin Gizli Tarihi

“Bakırköy Akıl Hastanesi'nin Gizli Tarihi”, yazarları ve anlattıklarıyla başka hiçbir kitaba benzemiyor! Kimilerimizin önünden geçerken, bazılarımızın şakalarına konuştuğu, ama pek azımızın “içerde” neler olup bittiğinden haberdar olduğu “Bakırköy” hakkında birinci elden bilgiler, anılar, anekdotlar bu kitapta toplanıyor! Kimler yok ki bu çılgın proje… Doktorlar, Sanatçılar, avukatlar, bir bahçıvan ve bir fotoğrafçı. Her biri, Bakırköy imgesinin kendi dünyasındaki varlığını anlatıyor. Yazıların kimisi ciddi, kimisi eğlenceli, kimisi ise hiçbir tarifeye uymuyor! "Hasta, 'İster ver ister verme' dedi, 'Ben on iki yıldan beri hücredeyim. Altı cinayetim var, sen yedincisi olursun. Benim için hapishane daha rahat olur'”. “… Sanırım o da rahmetli oldu. En oğul, ayağı tromboflebit olmuş, fil gibi büyümüştü. 'Hastanede ölmek yerine, Ali Sami Yen Stadı'nda ölmüştüm!' diyordu.” "Bir hasta yatmıştı.Dosyasında açık bir şekilde E-5'i trafiğe kapattığı için polis tarafından getirildiği notu mevcuttu.Bunu neden büyüdümde, 'ceketkaplumbağaseykobeşezdiler' dedi manisinin hızla, tek kelime ediyordu gibi.Sonradan hızla ki, bir hızlandığının çarptığını sinirlenmiş, hızlı bir şekilde dikilmiş;insanların sağından solundan geçmeyi sürdürünce, ayaktaupni ve saatini (Seiko 5) yolu kesmeye ama onları da ezerek geçmişler.” “Bir iki ay bile karşılaşmam realite, hayal edebildiğimiz her şeyden daha acıklıydı; gerçek şu ki, Foucault burada görseydi hapishaneden değil, Nazi toplama kamplarından söz ederdi…” “'Ya sen beni bıraktın gittin, tepemde bu adamlar hiç rahatlar bana' dedi. 'Dede adamlar, kimse yok', dedim. 'Yok ayrıldılar, durmadan kalkıyorlar.' Anladım ki, oturduğum çamın birlikteliği kargalar 'gak, gak, gak' ötüyorlardı. O sesler 'kalk' anlamıştı. Çok güldüm. Ben onu onların karga olduğuna inandıramazdım, o da beni adamların olduklarına inanamazdım. O da rahmetli oldu…” Tanıtım Metni