Bakunin'den Lacan'a

İktidar sorunu, hem siyasal teori tartışmalarının hem de radikal siyasal çözümlemelerin geri dönüşleri. İktidar ve otomasyon sorununun “devletten öte”yi de içerdiği çok daha ayrıntılı bir kavramanın takibi artık açıkça anlaşıldı. İktidar ve otoritenin farklı biçimleriyle yüzleşmek için klasik devrimci siyasetin dayandığı kavramsal kategorilerin ve akılcı söylemlerin sağlıklı “yapısöküme uğratmak”, iktidarı devirmeye yönelik kimi “devrimci” girişimlerin iktidarın yeniden başladığını göstermek yeterli. Bu durum da iktidarın içinden direnişi teorileştirmenin bazı seçenekleriyle hesaplaşmasını gerektiriyordu. Bir kitap, hem bir yandan günümüzün radikal sol siyaseti için bir standart formüle etme arayışındakilere kışkırtıcı yöntemler sunarken bir yandan da kadim siyaset kimya tartışmalarına nasıl yeni bir alan? Saul Newman bu zor terk edilir mevzilere yönelik operasyonunu sakin bir dille gerçekleştiriyor. Postyapısalcı teorinin bazı temel düşüncelerinin yapıtlarıyla anarşist siyasi gelenekler, klasik yazarların kayıtlarını keserek yeni bir anarşizm siyaseti teorisini dağıtıyor. Bu hedef, Marksist ve anarşist siyasi geleneklerle hesaplaşmadan ve anarşizme daha yakın durmadan önce, onun iki gelenekteki özcü eğilimleri eleştirmeden önce; klasik anarşizm ile klasik Marksizm arasındaki geleneksel münakaşaların temel unsurlarıyla yüzleşmeye davet ediyor okuru. Postyapısalcı teorinin nasıl radikal siyasetin geliştirilebileceğine dair bir önerinin ortaya çıkarılması, bu dizilimlerin değiştirilmiş eleştirileri bulan ama burada nasıl bir siyasi durumun ortaya çıkarılabileceğini göremediği için uzak duranların dikkatine dikkat çekiyor. Nietzsche gibi postyapısalcı düşüncelerin öncüllerinden biri olarak ele alınan Stirner'i yaftalardan özgürleştirici ve tehlikeli bir siyasi figür haline getirmekten çekinmiyor. Foucault, Deleuze ve Guattari ile Derrida'nın çalışmaları bu perspektifle ele alınarak iktidar ve iktidara odaklanmış, saf bir Dışarısı nosyonuna dayandırmaksızın radikal bir siyasi kalkışmanın nasıl geliştirilebileceği tartışılıyor. Bu yönetilen Lacan'ın ihtiyacına göre özcülüğü ve saflığı dışlayan siyasi bir kalkış noktası olarak postyapısalcı anarşizmle buluşturuyor. Oldukça dikkatli, özgün ve kavrayış gücü yüksek bir tartışma bulabilir. Ernesto Laclau Tanıtım Metni