Basel'in Çanları

20. yüzyılın en büyük sanatçılarındandır Louis Aragon. Dadaist olarak başlayan sürrealist olarak sürdürdüğü yazın serüveni, 1927'de Fransız Komünist Partisi'ne gitmeyle toplumsalcu genel anlayışa yönelir. Bu anlayışın ürünü olan Basel'in Çanları, “Gerçek Dünya”nın liderliğiyle yayımlanan dört ciltlik dizin ilk romanıdır. 20. yüzyılın en büyük sanatçılarındandır Louis Aragon. Dadaist olarak başlayan sürrealist olarak sürdürdüğü yazın serüveni, 1927'de Fransız Komünist Partisi'ne gitmeyle toplumsalcu genel anlayışa yönelir. Bu anlayışın ürünü olan Basel'in Çanları, “Gerçek Dünya”nın liderliğiyle yayımlanan dört ciltlik dizin ilk romanıdır. Romanda, burjuvazinin şaşaalı kent insanın yanı sıra zayıfların, işçi sınıfının en zorlu yaşam koşulları ve “hem coşturan, hem bezdiren” entelektüellerle örülmüş geniş bir panorama çizilir. Düzenin çok yönlü eleştirisi hakimdir Basel'in Çanları'nda. Öyküleme ve tarihî motifler paralel akar. Güncel politik ortam ve tarihsel olayların uyumu içinde aktarılır. Sermaye sahipleri, burjuvazi, siyasiler çirkin yüzleriyle sergilenir; Çıkarlar söz konusu olduğunda, kendi yönlerinden politik görüşler, grev entrikaları oyunun bir parçasıdır. Bütün pespayeliğiyle politika ve burjuvazi el eleyken aşk, para ve iktidar rejiminde yer alıyor. Yazar romanın tablosu içindeki ufak ufak çan seslerini duyursa da, Basel'in çanlarını asıl olarak son bölümde duyarız; Basel'deki Büyük Konsey'i, konseydeki Clara Zetkin'i buluruz anında karşımızda: “O gözler ki, tam da Hitler fırtınasının arifesinde, Reichstag başkanlık kürsüsünden, tıklım tıklım düşman sıralarını bir bir dolaşıp yapılacak işlerde büyüklüğünü hesaplamışlardır... O gözler ki, gerçekten bu kadınların gözlerini, aynı zamanda bütün kadınlarındayken kadınların gençliğidirler…” Kalemini “gerçek” ve anti-faşist dünya için kullanıyor Aragon'un bu benzersiz romanı, Attilâ İlhan'ın şiirsel çevirisiyle Yordam Edebiyat'ta.Tanıtım Metni