Başlangıcından Günümüze Türk Yazı Sistemleri

Türkçenin, Türkler tarafından yazıya aktarılmasında kullanılan alfabelerinin çeşitliliği göz kamaştırıcıdır. Araştırmacılar, tarih boyunca Türkler kadar sık ​​alfabeyi değiştirmiş başka bir milletin bilgisi olmadan birleşiyor. Özellikle eski çağlarda, farklı kültür dairelerinin, Türklerin devlet tarafından yönetilen topraklarda kesişmesi nedeniyle, kapsamlı en önemli taşıyıcıları olan dilin kaydedildiği yazı malzemesi, muazzam bir çeşitlilikle Türkler tarafından gerçekleştirilmiştir. Bu kitapta, Türklerin tarih boyunca kullandıkları yazı sistemleri, siyasi, ekonomik, ekonomik ve dinî nedenler birbirinden farklı. Eski çağlara ait yazı sistemlerinde Göktürk, Mani, Soğut, Uygur, Brahmi, Tibet, Süryani-Estrangelo ve İbrani alfabeleri; Yakın çağlarda kullanılan alfabelerden ise Yunan, Arap, Kiril ve Latin sosyokültürel bakış açısıyla değerlendirilmiştir. Bunlar arasında, Türklerin en fazla benimsediği kültür ve inancın (Budizm, İslamiyet) nakledicileri olanlar, Türkleşme belirtilerini en çok gösterenler olmuş; Böylece Uygur ve Arap alfabeleri, ortalama bin yıl boyunca Türklüğün damgasını taşımıştır. Latin alfabesi ise, Türkçenin ses özelliklerine uyumla ve inançların birleşiminden yardımla seçilen yol, dil bilimi açısından fonetik; seçenekleri ve politik açıdan genişlik ve laik olma özelliği taşır. Latin alfabesi bu kapsamlı, ilk Türk yazısı Göktürk'le özdeşleşir ve kronolojik açıdan arada kalan diğer alfabeleri, gerçeklik dışı, hatta fantastik, bir ölçüde de romantik bir çembere sıkıştırılır. Tanıtım Metni