Becayiş

O gün sonra koşarak sınıfa varmaya başladım. Görkem'le aramızda sessiz bir yarış başladı. Kâh o kapardı sandalyeyi kah ben. Bazen sahibinin oturmasına izin verirdik aramızda anlaşmışçasına. Hatta sandalyeyi sınıftaki cılız parçaların dağılımı da artar. İkimiz de daha o yaşta en iyi despotizmin azıcık da özgürlükçi görünerek varlığının varlığındaydık herhalde. Gel zaman git zaman birkaç veli daha çıkageldi ellerinde plastik sandalyelerle. Bir oldu iki, iki oldu dört sandalye. Biz Görkem'le artık daha iyi organize olmaya başladık. Sessiz bir uyum aramızda vardı. Biz ikimiz, haftada üç gün banko oturuyorduk dört sandalyenin birine. Öyle bir ayarlıyordu ki ikişer gün de sahipleri kendi sandalyelerine oturuyordu. Sınıfın ayrıldığının da ayda bir iki gün oturmasını sağladık herhangi bir plastik sandalyeye. Herkesin hâlinden memnun olduğu sessiz bir düzen sınıfımızda vardı. Bu şekilde, günler, haftalar haftaları kovalıyordu ki bir gün derinlemesine sınıfta kapı çalındı ​​ve içeri bir veli girdi… Lütfen seçiniz. Hikayeyi nasıl devam ettirsin...Tanıtım Metni