Belleğin Kış Uykusu

M. o akşamüstü, göğsündeki garip sızıyla geçmişi olmayan, anısız bir güne geldi. Belleğiyle gözünün açılmasıyla birlikte yerleşmiş, kendini bir özelliği olarak karakterine engel olan bir bölgelerinin yönündeydi. Nedenini bilmeden titriyordu: Saat altıydı; küçük bir çanta, uyanır uyanmaz gelecekmiş gibi ayaklarının çıkacağı.M. bir sabah, neden var, nerede var olacağını bilmeden garip bir oluşum ortaya çıkıyor. Trenin ritmik ve yeknesak gürültü içinde M., bölüm bölüm geçmişe gidiyor. Yaşamadığımız, yaşayamadığımız ya da bozukluğumuz var olmadığımız hayatlarla tanışıyor, öğreniyor, anlamaya çalışıyor. Bazen bir neden çağırıyor sevgiyi öldürüyor, bilmiyor...Hazzınipliklerini söküyor, şaşırıyor, irkiliyor, iştahla sorgulanıyor. Bozguncuları, gençleşen ölüleri, renkleri, melodileri, edebiyat yöntemlerini, Lerzan'ı, içeriğini arıyor. Bellek yoksa ne suç olur ne günah... Belleğin Kış Uykusu, Mehmet Eroğlu evreninin benzemez ve ayrıksı romanı.Hayatı, sanatı, edebiyatı ve ölümü tartışan fantastik bir yolculukların hikayesi... “Keşke birlikte rüya görebilsek.Tanıtım Metni