Ben Halkım

Popülist hareketler son zamanlarda hemen hemen demokraside ortaya çıktı. Yine de bu yıkıcı siyasi fenomeni kavrayışımız ne yazık ki yetersiz kalıyor. Bir yandan halkın çıkarlarına hitap etmeye çalışırken, öte yandan muhalif partileri mevcut düzene karşı kampanya yürütüyor. O halde popülizmi sıradan demokratik siyasetten ayıran nedir? Ve onun yükselişiyle neden ilgileniyoruz? Ben Halkım'da Nadia Urbinati, popülizmin, lider ile liderin "iyi" ya da "doğru" insanlar olarak tanımladığı kişiler arasında doğrudan ayakta duran yeni bir temsilî hükümet biçimi olarak varlığını savunuyor. Popülist liderler, sıradan çoğunluğun çıkarlarına ihanet etmekle suçladıkları araçlara – özellikle siyasi partilere ve bağımsız medyaya – ihtiyaç duymadan halkla ve halk adına konuştuklarını iddia ediyorlar. Ancak Urbinati önemli bir kutlamaya dikkat çekiyor: Popülist hükümetler diktatör ya da faşist rejimlerden önemli ölçüde ayrılmasalar da, gerek liderin bağımsızlığına bağımlı olmaları için “iyi” ya da “doğru” olarak kabul edilmeyen insanların çıkarılmalarını isteyen anayasal demokrasiyi çökerterek otoriterliğe giden yol. Teorik analizleri, siyasi düşünce tarihi ve güncel olayları bir araya getiren Ben Halkım, popülizmi ve onun demokrasiyle olan ilişkisini özgün ve aydınlatıcı bir biçimde irdeliyor.Tanıtım Metni