Benliğimin Şarkısı

Benliğimin Şarkısı'nda, Walt Whitman bizi benlikte ve kâinatta Homerik bir üreme ortaya çıkıyor; ben'in (I), gözün (göz), sen'in (sen), nefesin, dağılma, sözün, imgelemin ve esrimenin sonu şiirini elli iki bölümlük bir destana sığdırıyor. Çimen Yaprakları'nın köşe taşı, Amerikan şiirinin Big Bang'i ve modern şiirin öncü şaheseri Benliğimin Şarkısı, Ed Folsom ve Christopher Merrill'in özet incelemeleri sırasında “ölüm döşemeği” (1892) versiyonuyla okurların beğenisine sunuluyor. "Yolumun başkalarından farklı olduğunu gayet iyi biliyorum. Çoğu büyük şair, kendi kendine uzaktır; bense kişiselim. Ötekiler şahsiyetleri, olayları, tutkuları resmederler ama asla kendilerinden bahsetmezler. Benim şiirlerimde her şey kendi çevresinde döner, kendimde odaklanır, kendimden yararlanır. Tek bir ana kahramanı vardır, o da tüm şehirde suret bulandır. Ama kitabım, her okuyucunun bu merkezi sürekli aktarımı ve her sayfasının, her arzusunun, her dizenin hayatı Çeşmesi, öznesi, deneyimleyeniliğin mutlak surette zorunlu olması.” Tanıtım Metni