Beşinci Kat

Gülayşe Koçak, Beşinci Katta, farklı karakterlere sahip kadınların üç katına dayandığı zaman zaman çıkışarak, zaman zaman da çatışarak büyüttüğü “çoksesli” dostluğun hikayelerini anlatırken, merdiven insanlarına takılıp kaldıkları travmalarına, hayal kırıklıklarına, korkulara ve özlemlere de ses veriyor: Bir apartmanın yarı karanlık dairesinden en üst kattaki tekinsiz ama albenili aydınlara uzanan fısıl kapılara yıllanmış sırları, orada, ayrılmış sevgileri ve bir yüzleşmeyi veriyor. Bir viyola da gamba ezgisinin hüznünü de, neşesini de satır aralarını taşıyan, yaşayan bir melodiyi selamlayan bir roman Beşinci Kat. Çok küçükken, hayallerimde çok ağır hastaların dağılması, ateşler içinde kıvrandığımı, annemle babamın ölüm döşediğimde ağlaştıklarını kurgulardım. Bu hayal tatlıler geceler yattıklarımda beni kurtaran oyalardı. Daha sonraları, bu hayallerimin nesnesi Zafer Amca oldu: Onu ağlayarak tabutumu taşırken, yüreği pişmanlıklar içinde yerden yere atarken, sonra uzak bir yerden inzivaya çekildi, iyi niyetle vicdan azapları içinde yaşarken canlandırdım zihnimde. Ah çocukluk... Tanıtım Metni