Beyaz Şemsiye

Yörüngesini kaybeden insan, uçsuz bucaksız dünya dehlizinde. Bir şeyler eksiktir, ancak avutur kendini. Ya da eksikliğini unutmak ister. Silinen eksikliği aslında kendisidir. Çünkü o parçalardan bir araya gelen insan. Kalpsiz insan yaşayamayacağı gibi, beyinsiz insan yaşayamayacağı gibi, akciğersiz insan yaşayamayacağı gibi… Onsuz da yaşayamaz, çünkü o fitratın özüdür. Lakin o diğer eksikleri gibi madde gibi değil manadır. Mana, pusulasını ister. Dışında da kendisini koruyabilecek, güven verebilecek bir şemsiyenin alınması. Şemsiyenin temiz olması gerekir ki, İçindekiler de kirden arınabilsin. Bu eserde gidişini kaybetmiş Yusuf Bey'in bulduğu beyaz şemsiye ile bir çırpıda çalışmayı sürdürüyor ve perdenin ön kısmı doğru anlaşılamayan ancak esasen hazin geçmişi olan fedakâr bir annenin evladı için mücadelesine gülüyordu. Tanıtım Metni