Beyaz ve Siyah

Gergedanlar (1959), Sandalyeler (1952) ve Ders(1951) gibi oyunlarıyla absürd tiyatronun en önemli figürlerinden olan Eugène Ionesco, insanlar arasındaki iletişimsizliği, dilin saçmalığını ve başlamanın basmakalıplığını her yerde çalıştırmaya çalıştı. Beyaz ve Siyah işte bu çabanın bir başka ürünü olarak resim ile yazının kesintisiz yatay bir yapıya dönüşüyor. “Resim yapmayı bilmeyi gerçekten çok iyi şimdi: Göstermeye uğraşmam şey sahiden ölüm ve yaşam.” Ionesco insanının üstündeki görünümü kaldırıyor ve temel güdülerini gösteriyor. - Vladimir Jankélévitch Zincirlerim çirkinlik, üzüntü, sefillik, yaşlılık ve ölümdür. Hangi devrim beni bundan kurtarabilir? - Eugène Ionesco Tanıtım Metni