Bhagavadgita

Yedi yüz beyitten oluşan Bhagavadgītā, Hint kültürünün en önemli eserlerinden biridir. Yazılış tarihi muhtemelen MÖ 300 ile 100 arasında bir zaman olarak verilecek. Bu eserde Vedalar'daki Yaratılış İlâhisi'nden etkilerle birlikte Veda döneminin güneş tanrısı Vishnu, altı felsefe işlemin ikisi olan Sāmkhya-Yoga, kırsal kesiminin çoban kahramanı Krishna ve ondan öncesine ait olan Vāsudeva kültü, Mahābhārata Destanı oyunu Krishna, Upanishadlar'daki Brahma, az da olsa Budistik ve hattâ kapsamlıistle toplanıp bir potada eritilmiştir. Dili rafine edilmiş, son derece temiz bir Sanskrittir. Rahatsızlık veren, kolay anlaşılır, hikmet dolu bir eserdir. Pek çok dile çevrilmiş olan bu eser sadece Hindistan'da değil, Hindistan dışında birçok ülkede beğenilerek okunuyor, bazıları için başlangıç ​​kitabı bulunuyor. Eserde tanrı, ruh ve yeniden doğuşlardan oluşan bir felsefe akıcı bir dille anlatılır. Bu ekonomik diyalog, Kuru-Pāndava savaşının öncesinde, savaş alanında yapılır. Bhagavadgītā, Mahābhārata Destanı'nın Bhīshmaparvan bölümünün bir alt bölümüdür. Bu eserin neden buraya yerleştirildiği tam olarak bilinmemekle birlikte, muhtemelen “ölüm ve yaşam sorgulatan bir savaş” buna neden olan güçlerdir. Eserde Krishna'nın Arcuna'ya söylediği ilk can alıcı cümlesi şöyledir: “Aslında benim, senin ve bu kralların olmadığı bir zaman hiç olmadı; bundan sonra da hepimiz bütün saatlerde.” Bundan sonra bilgelik dolu cümleler eser boyunca birbirinin arkasından gelir. Tanıtım Metni