Bir Aşk Bir Ülke Bir Gece

Benim yakama geçiyordun, yakamı ilk defa bırakıyordu yalnızlık.İkimiz de bir önceki asrın insanla, son insanların bu aşka layık görüldük. Birbirimizle ödüllendirildik, çağcıl oyuncaklardan uzak durduğumuz için. Sosyal medya denen çöplükte elimizden ayağımızı kirletmeyişimize hiç girmiyorum bile... Son insanlar. Konuşmak için yan yana gelen. Bir kâğıt dağıtarak bilgiyi paylaşan, toprak ve taş üzerinde, kendi ayakları üzerinde buluşan. Bir ırmak yolun ilkinde seni. Bir ırmak kıyısına yakışıyordu. Karşıdaydın, benim ırmağımın ortasında, tam karşımda. Suyun üstünde yürürken İsa gibi geçtin benim yakama, ayakların ıslanmasından. Yere basmadan hiç ayakların. Bir semahta vardı, çark hareketinin zihnim tamamlanıyordu, büyük bir devran yürüyüşünde, kanın damardaki devranını anıyordu. Sen yürüyordun, kan yürüyordu toprağındaki kuruyan damarlara, kalbinin aort damarına. Benim yakama geçiyordun, yakamı ilk defa yalnızlık bırakıyordu. Yakamdan bin bir şüphe düşüyordu. Sıyırıyordum yakamı kayıplar endişelerden. Tanıtım Metni