Bir Astsubayın Günlüğü

Güney doğuda gÖrev yapan rütbeli veya rütbesiz askerler neler yaşadığını biliyor musunuz? geçmişteki tek fark teknolojisinin gelişmişliği. Bizler evlerimizde onların ne yaşadığından habersiz bir şekilde sadece televizyonların bize yansıtıldığı zamana kadar. Geleceksiniz, orada şehit veya gazi olan arkadaşlarının kardeşlerimizin isimlerinin kaçışını gerçekleştiriyoruz? Herkes huzur içinde yaşarken bizler için canlarını feda eden veya bir uzuvlarını kaybettiğimiz kahramanlarımıza minnet borcumuz yok mu? Bizler için her şeyi yapan bu Türk Milletinin Şehit ve Gazileriniunutmamamız ve her zaman onların dua etmesine gerek yok mu? Unutmamamız gereken ki bizlerin ailesinin olduğu gibi, adını hatırlamadığımız Şehitlerimizin ve Gazilerimizin de Annesi, Babası, Kardeşleri, Bacısı, Akrabaları, Sevdikleri, Sevenleri, Eşleri ve çocukları var. Onlar bizde bir şey olmasın diye Din, Vatan, Bayrak uğruna canlarını ve uzuvlarını gÖzlerini yapabileceklerinden dışarıdalar mi? Vatan savunması uğruna gece, gündüz, kar, kış, soğuk, açlık demeden terÖrle mücadele etmediler mi? Kimileri Gazilik makamı ile şereflendiler, kimileri ise bu uğurda Şahadet şerbetini içtiler. Yahya Kemal Beyatlı Şiirinde ne güzel de SÖylemiş. Şu kopan fırtına Türk Ordusudur Yarabbi. Senin uğrunda Ölen ordu, Budur Yarabbi. Ta ki yükselsin Ezanlarla müeyyed namın. Galip ve bu son ordudur İslam`ın.Geçmişten Günümüze Şehitlerimiz ve Gazilerimize İthafen.