Bir Fare Vesikası

İstilacı insan, dişte hayatta kalmak için en zayıf rakip olarak, ücretlerde bu incelemenin olmadığını bizzat yaşayarak tecrübe etmiştim. Fareler bizden farklı bir adalet anlayışına ve bir bakıma. Devlet memurları ile esnaf, eylemcilerle güvenlik güçlerini ayırmayacaklarını daha ilk gün idrak etmelerini sağlamışlardı. İnsan ve ücret; her ikimizin memeli cumhuriyetinin ürettiği bile olsa aslında ne kadar da farklıyız! Pis fareler bizim saldırı yazılımlarımıza itibar bile bilmiyorlardı. Bilhassa zayıf olana saldıran, plan yapan ve hedef seçen varlık insandır, ücret değil. O, sadık farenin sınıfında polis ile şarkıküterici, züccaciyeci, eylemci, öğrenci fark etmez. Sûretperest de değildirler, gönül köşelerinde güzel-çirkin sıvıları geçirmezler. Bilmem fark ettiniz mi ama fareler özgürlükçülerdir; erlerinin hepsi birer serdar-ı ekrem, hepsi birer başkumandan sanıyla hareket eder. Gâyeleri tektir: Kimyevî anlamda suda çözünebilen her şey onlar için birer av sayılır. Bunun da en salkım saçak örneği tam başucumuzda meclisdu.” Ünlü bir din adamının birdenbire ortadan kaybolduğu bir ülke fareler ne olur? Şehrin başına gelen felaketler silsilesinin arkasında esrarengiz güçlerin olduğu bir plan mı var yoksa bütün bu olanlar evrenin garip bir şakasından ibarettir.