Bir İmparatorluk Biyografisi – İhtilaller Çağında Osmanlı

Osmanlı İmparatorluğu'nda 19. yüzyılda kızlaşan siyasetin resmi kuralları ve din ayrımlarını bir plan oluşturmak için aile ve kendine özgü, kullanan bireysel aktörlerin önemli bir ağırlığı vardı. Bu “uzun yüzyıl”ın ilk otuz yılındaki imparatorluğu sarsan ihtilaller sürecinde –1821'de başlayan ve 1832'de aralıkla birlikte Yunan isyanı; 1826'da yeniçeriliğin çöküşü ve bu Mısır'da Mehmed Ali Paşa'nın ciddi bir tehdit oluşturacak şekilde yükselişi – resmi aygıtın dışında kalsalar da söz edilen ilişkiler Osmanlı sistemini kullanarak “yönetişim” içinde yer bu aktörler de önemli rol oynadılar. İsyanlar patlak verince, devlet merkezi suçlu olarak algıladıklarını ve ortaklarını cezalandırma politikasını benimsedi. Bunu yapınca, Fenerlilerin ve yeniçerilerin içinde yer aldığını pek çok siyaset alanında bir güç hücreleri ortaya çıktı. Osmanlı'nın onarımı ancak 1830'larda yeni bir yönetim düzenlemesiyle sağlanabildi. Bu yeni düzenlemede Büyük Güçler'in ağırlığı giderek daha çok hissedilirken, diplomasinin askeri gücünün karşısındaki önemi en azından Tanzimat döneminin sonuna kadar sürekli arttı. Babıâli de, devletteki merkezileşme çerçevesinin kendi kordonunu yeniden yapılandırana kadar Fenerlilerden yararlanmayı sürdürdü. Christine M. Philliou, Fenerli elit önemli bir listeliyor, Stefanos Vogoridis'in (1780-1859) kariyerinin farklı aşamaları üzerinden bu kritik dönemde ışık tutarken, bir “Fenerli” biyografisini Osmanlı İmparatorluğu'nun bu akışının akışının anlatımına, Bir İmparatorluk Biyografisi 'ne dönüştürülüyor. Tanıtım Metni